درمیانه‌ی آشوب‌های پس از مرگ نادرشاه، مردی با منش سرباز و دل مهربان سربرآورد: کریم‌خان زند. او سپاهیان سخت‌گیر داشت اما در رفتار با مردم چنان نیک‌نهاد بود که به «وکیل‌الرعایا» نام گرفت. در دوران حکومتش، بازارها رونق گرفت، کاروان‌ها از زنگ خطر آسودند و معماری شیراز جلوه‌ای از شکوه ایران شد؛ از حمام وکیل تا بازار رنگارنگ. کریم‌خان اهل تجمل نبود و با سادگی زندگی می‌کرد، ولی عدالتش زبانزد بر همه‌گوشه‌نشینان بود. او روایتی‌ست از حکمرانی شجاعانه و انسان‌گرایانه که در خاطره‌ی تاریخ ایران جاودانه ماند. شورای علمای زمانه زیر نظر او نظم یافت و امنیت مرزها مستحکم شد.