عبدالحسین میرزا فرمانفرما، نوه عباس میرزا و نایبالسلطنه قدرتمند، لقب “پادشاه بیتاج” را با جاهطلبیهای بیهمتا به یدک کشید. او استاد شبکهسازی سیاسی بود: با ۸ همسر از خاندانهای بانفوذ و ۳۶ فرزند، سلسلهای شخصی ساخت. ثروت افسانهایاش از مالکیت ۲۴۰۰ روستا تا کنترل تجارت جنوب، او را به سایهسلطانی بیرقیب تبدیل کرد. حتی بدون تاج، حاکمیت مطلق در فارس و کرمانشاه را اعمال میکرد؛ از ساخت بیمارستان نجمیه تهران تا سرکوب مشروطهخواهان با شقاوت. فرمانفرما پل ارتباطی دربار و انگلیس بود، اما در نهایت، قربانی بازی قدرتِ خود شد: تاجِ گمشدهاش نه بر سر کهنهکاریهای سیاسی، که بر پیشانی تاریخِ دوگانهاش نشست – هم سازنده، هم ویرانگر.
مستند های بیشتر را می توانید در جنرال تراول مشاهده کنید.
منبع: مورخ