صبح ۱۱ اردیبهشت ۱۲۷۵ شمسی، ناصرالدین‌شاه قاجار در حرم عبدالعظیم قدم می‌زد که میرزا رضای کرمانی—روستایی خشمگین از ستم‌های درباریان سه گلوله به سینه‌اش شلیک کرد. شاه که ۵۰ سال سلطنت کرده بود، در خون غلتید و ضرب‌المثل “رفتی و ما موندیم و خاکِ بر سر” زاده شد! این ترور تنها یک سوءقصد نبود؛ انفجار خشمِ انباشته از فساد دربار، قحطی نان و اعدام سیدجمال‌الدین اسدآبادی بود. اگرچه قاتل فوراً اعدام شد، ترور او زمینه‌ساز مشروطه گردید. پیکر مومیایی‌شده شاه در کربلا دفن شد، اما گلوله‌های میرزارضا، بذر انقلاب مشروطه را کاشت.
مستند های بیشتر را می توانید در جنرال تراول مشاهده کنید.
منبع: مورخ