یعقوب لیث صفاری، بنیانگذار سلسله صفاریان در سدهٔ سوم هجری، از رهبران توانای نظامی و سیاسی ایران بود. او که از خانواده دهقانان سیستان برخاسته بود، در کنار مهارت‌ خود در سواره‌نظام، با رهبری کارآمد توانست استقلال مناطق شرق را از امویان و عباسیان بازپس گیرد. فتح کرمان، فارس و خراسان، اقتدار فارسی‌زبانان را به رخ جهانیان کشید. یعقوب، با تأکید بر زبان فارسی و گسترش عدالت اجتماعی، پیوند فرهنگی ملت ایران را محکم کرد. سیاست خردمندانه او در همگرایی اقوام، الگویی برای حکمرانان بعدی شد. میراث او الهام‌بخش احیای هویت ملی ایرانیان باقی ماند و تأثیرگذار در تاریخ اسلامی.